Er is zo ontzettend veel te melden over web 2.0. Mijn eerste gedachte erover: het is zo veelomvattend, er zijn zo veel mogelijkheden, voor mij is het beter er maar niet al te veel in te duiken, omdat ik anders wellicht aan niets anders meer toekom. Ok, ik heb een tweetaccount, je kunt me vinden op facebook en op Linkedin. Ik hou twee blogs bij, w.o deze en de blog op de site van BSF. Maar ik hou het bewust bescheiden. Het pas allemaal wel in deze tijd van al te veel poseren en exhibitionisme. Te vaak denk ik, wat zou ik nu weer moeten tweeten. En denk ik, laat maar niemand zit op een tweet van me te wachten. Pas als ik echt iets moois wil delen en ik ben in de gelegenheid, dan zal ik er iets van maken. Voor de rest ben ik gewoon heel druk met mijn dagelijkse beslommeringen.
De communicatie verloop (te) vaak heel oppervlakkig. en bijna altijd gaat het om niets of om iets marginaals.
Web 2.0 lijkt bij te dragen aan het vervlakken van de relaties tussen mensen. Een ander zal ongetwijfeld beweren dat het juist een bijdrage levert. Vooralsnog hou ik het op het eerste, de vervlakking.
Ik ben het volkomen met je eens dat er tegenwoordig wel erg veel gedeeld wordt en dat ik regelmatig tweets lees van vakgenoten, waarvan ik denk dat ik niks had gemist als ik dat niet had gelezen... En Web 2.0 heeft mooie kanten maar vervlakking ligt ook op de loer, en het is best moeilijk om daar een evenwicht in te vinden.
BeantwoordenVerwijderenGr. Janneke